Niektórzy mieszkali w nich od pokoleń. Do czasu, gdy ktoś odkrył sposób na przejęcie kamienic i zarobienie milionów kosztem podwójnej krzywdy – tych, co po wojnie utracili własność, i tych, którzy nie zdołali opłacać podwyższonego kilkukrotnie czynszu.
Dekret Bieruta z 1945 r. nacjonalizuje wszystkie prywatne grunty w Warszawie, co ma umożliwić odbudowę stolicy. Furtka do ich odzyskania co prawda pozostaje otwarta, jednak władze PRL-u skrupulatnie jej pilnują. Za to po upadku komunizmu nowi włodarze decydują się na zwrócenie gruntów bądź wypłatę odszkodowania wszystkim, którzy odpowiednio udokumentują swoje prawa.
Ta zmiana podejścia rodzi nowych ekspertów – reprywatyzatorów. Z poświęceniem odnajdują spadkobierców kamienic, by z dobrego serca wypłacić im kilkadziesiąt złotych za prawa do roszczeń, dzięki którym dorobią się ledwie kilku milionów. „Święte prawo” to reportaż o bezwzględnej naturze biznesu – pieniądze muszą się zgadzać, dobro eksmitowanych ludzi niekoniecznie.
Książka Iwony Szpali i Małgorzaty Zubik z każdą stroną się rozkręca. Autorki już na początku dostarczają odpowiednią bazę historyczną, by następnie wciągnąć czytelnika w pełen intryg kryminał. Są ofiary, Jolanta Brzeska straciła życie, negatywni bohaterowie, reprywatyzator Marek M., oraz historia, która jeszcze przed końcem lektury zdążyła wzbudzić we mnie skrajne emocje.
Drobiazgowe śledztwo Szpali i Zubik dotyczące afery reprywatyzacyjnej dowodzi wciąż jeszcze dobrej kondycji polskiego dziennikarstwa. Przywraca wiarę, że ktoś stoi na straży w sytuacjach, gdy politycy rozkładają bezradnie ręce. Choć reporterki nie są w działaniu osamotnione – mecenas Bożena Jasińska także stąpa po śladach Marka M. i staje w obronie bezsilnych lokatorów. Kolejne strony przyniosą więcej złości na niedopracowany system czy nadziei, że jednak sprawiedliwość istnieje?
Mariusz Bartodziej
Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu Agora
"Święte prawo" Iwona Szpala, Małgorzata Zubik, 2017
Wydawnictwo: Agora
Liczba stron: 383
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz